Teksten Augustinus

Wanneer je voortgang maakt, trek je verder. Maar maak voortgang in het goede, maak voortgang in ongeveinsd geloof, maak voortgang in goede levenswandel. Zing en trek verder.

Men zoekt immers een waarde om ze te vinden, en men vindt ze om verder te zoeken.

Roepen tot God met heel zijn hart is niets anders dan voortdurend aan Hem denken.

“Onze God zelf zal onze herder zijn,

Onze God zelf zal onze drank zijn,

Onze God zelf zal onze glorie zijn.’

Want meteen, bij het eind van deze zin, stroomde er als een licht van zekerheid in mijn hart binnen en vluchtte al de duisternis van mijn weifelen en twijfelen heen.

Als onze moeder de kerk pastoraal werk van jullie verlangt, dan moeten jullie dit noch met inhalige trots op je nemen, noch omwille van een zelfgenoegzame luiheid afwijzen, maar in alle bescheidenheid God gehoorzamen.

Men kan ook gewijde liederen zingen onder de handenarbeid en de arbeid als het ware met een goddelijk ritmisch gezang verlichten.

Allereerst moet u eensgezind tezamen wonen, één van ziel en één van hart op weg naar God.

Maak geen ruzie, maar als u ruzie hebt, maak er dan zo spoedig mogelijk een eind aan. Anders groeit een klein moment van woede uit tot haat, wordt een splinter een balk en maakt u van uw hart een moordkuil.

Leef zo dat u door uw leven de levenwekkende goede geur van Christus verspreidt.

Weest gij in werkelijkheid een lid van het lichaam van Christus, opdat uw ´amen´ waar zij. Weest wat gij ziet, en ontvangt wat gij zijt.

Wie de liefde hebben zijn uit God geboren

Het strekte Maria tot groter eer dat zij leerlinge was van Christus dan dat zij moeder was.

Zij die dus zo in eenheid samenleven dat ze slechts één mens vormen en waarmaken wat geschreven staat ´ één van ziel en één van hart´, dat wil zeggen vele lichamen maar niet vele zielen, vele lichamen maar niet vele harten, worden terecht ´monos´ genoemd: één enkele mens…